soms zijn ze vergeten
wie ze eigenlijk
ook alweer waren
maar hun harteloze
egoïsme, dansend
in hun harten
(als ze die hadden)
vergeten ze nooit
en als de uren verstrijken
en de muren vergaan
willen ze zoveel bereiken
wat eeuwig zal bestaan.
soms zijn ze vergeten
wie ze eigenlijk
ook alweer waren
geen vioolmuziek
maakt dat ongedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten