als ik jou maar hier heb

als ik jou maar hier heb

momenten van verbinding zijn als sterren
losse sterren, willekeurig in de lucht
geverfd, gespikkeld, gesmeten

maar ik, ik wil sterrenbeelden
boogschutters, maagden
stippellijnen tussen de sterren
lichtjaren van verbinding
ik wil je niet vergeten

had ik jou maar hier

de zee (houd me vast)

vandaag ben ik de zee

zachtjes kabbelend

verwachtend

ik wil zo graag

maar nee ik ben de zee

het stortregent boven mij

ik zal kabbelen

zachtjes kabbelen en dan

onstuimig worden

schuimkoppen 

zo graag

waarom verwachten

graag willen

wieg mij
houd me vast

wieg mij 
laat me niet alleen

maar ik ben de zee

water

ik glip door alle vingers
heen

veilig

de dag

je kunt niet zonder mij zei je
geen moment ik ben bij je
ik geloofde je
ik kon niet zonder je
en we verstrengelden, riet langs
de slootkant, wuivend in de wind

de avond

je brengt me naar een plek
hier zei je, hier is het veilig
nu moet je zonder mij zei je
het is niet veilig zei ik
het is wel veilig zei je
het was avond, het licht ging uit
je zei dat je dichtbij was
nu moet je zonder mij zei je
het is niet veilig zei ik
huilde ik

de nacht

ik wil niet zei ik
ik wil niet zonder jou
je zei nog zo
dat ik niet zonder je kon

nu moet je zonder mij
zei je, niet huilen
het is wel veilig
het is verdorie wel veilig
je kunt toch zeker wel

ik kon niet zonder jou

verdwaald

laten we zeggen

dat er drie soorten angst zijn

laten we dat zeggen

drie deuren

in een doolhof in je hoofd

de eerste deur

de alledaagse angst

angst voor de mensen

voor falen en afgaan

de alledaagse angst

de tweede deur

- schemering-

de angst voor alleen

voor kwijtraken

van wie je houdt

dood of weg of allebei

de angst voor alleen

de derde deur

- nu donker-

de angst voor de dood

voor stoppen met ademen

voor dolen andersom kwijtraken

dood en weg dan allebei

de angst voor de dood

de eerste en de tweede deur

die de derde deur moeten overschaduwen

je bent verdwaald

het meisje en de man

je kunt het meisje wel uit de man halen

(gebeeldhouwd, getekend, gekerfd)

maar de man nooit uit (het hart van) het meisje

dat zou te mooi zijn

om niet waar te zijn

dus is het waar. het is altijd waar.

verdwalen is altijd waar.

verdrietige liedjes en tevergeefs.

willen, nee moeten, vliegen is waar

niet en nooit  -  zo waar

moeten vliegen

je nest uit en en snel

is dat waar

je kunt het meisje wel uit de man halen

maar de man nooit uit (het hart van) het meisje

ik weet het weer (warmer dan je toch al was).

vannacht droomde ik
dat je me troostte
heel dichtbij en zo kort
waar was ik ook alweer
zo verdrietig om
-
vandaag dacht ik
misschien is het andersom
dat ik jou kan troosten
armen om je heen
 -
(warmer dan je toch al was)
-
wat zou je dan zo
heel graag willen
wat verlang je
vandaag
-
maar nee zeg je
zoek niet wat er
niet is. ik heb je
niet nodig.
-
ik weet het weer.

tijd en ruimte

laat ik me verbeelden
dat er mensen van me houden
laat ik dat geloven
omdat het wel zo is
-
op afstand van me houden
- zich ver houden van
(waar is tijd, ruimte)
-
we zijn zo gelukkig samen
zeggen die mensen - wij
zo'n mooi woord is dat
-
ze laten zien met wie
ze zo gelukkig zijn
hoe blauw de zee
schitteringen en gedans
-
maar we houden wel van je
haasten ze zich
wat houden we van je -
ergens achteraan
dat begrijp je toch wel
-
de tijd de ruimte
de koek is op
allang verdeeld
ik begrijp het wel
-
kruimels - ik wil het
potverdorie niet begrijpen
ik. verbitterd.
en ook nog eens jaloers.

zo klein - ik ben hier

als ik me nou zo klein

maak dat ik verdwijn

soms is dat alles

wat ik wil verstoppen

achter bomen onder dekens

in een hol opgekruld

als een dier

wat zou ik dan toch

stil denk ik dan

fluister ik dan

schreeuw ik dan

ik ben hier

verraad ik mezelf

omhels ik mezelf

lach ik mezelf uit

omhels ik mezelf

ik ben hier

kunnen en willen

vorige week dacht ik

ik kan niet meer

bevend kotsend

ik kon echt niet meer

er zat niets anders op

ik ging verder

en nu schijnt de zon

schijnt de zon zo veel

te fel en ik kan weer wel

en nu denk ik

ik wil niet meer

ik wil echt niet meer

ik wil ook wel

bos

in mijn hoofd is een bos

er zijn bomen scherpe takken

het is donker de weg is kwijt

wie was ik ook alweer

verdwalen, weer een keer

er lopen wolven los

er is niemand meer

laat me verstrikt raken

opgegeten worden

 

laat me niet alleen

in mijn hoofd is een bos

ik zal onderweg zijn

iedereen zal onderweg zijn

er zijn wonderen

kompassen reisgenoten

uilen maanlicht en

muziek

vliegen en vogels

laat ik als een vlieg om een paardenvijg

in het verleden blijven hangen

anderen, ooit vliegen nu vogels

vliegen verder weg blijf toch niet

steken kijk hoe mooi de wereld

avontuur

nog niet zo'n gek idee

vliegen en vogels

opgegeten worden

slakken

ik zie ik zie wat jij niet ziet

iedereen wil gezien zijn

en voor je het weet

doorgronden, slakken

huisjes, regen, wegspoelen

gezien met anderen

vooruitschuiven trots knikken

wijzen kijk mij nou wie

ik bij me heb.

verdwijnen (als niets)

op dagen als vandaag

wilde ik dat ik kon verdwijnen

als regen als mist

als oploskoffie in de morgen

als een liedje

waarvan je wilde dat het

-
als niets
-

was ik zoveel meer

-

als niets
-

wat fijn denken de mensen

wat zij kan kunnen wij ook

maar waarom zouden we

kijk hoe mooi het leven
-

als een raket in de ruimte

als een baan om

als een liedje
waarvan je wilde dat het
-

als niets

ik help het je helen

wat zou ik graag gelukkig zijn

wakker worden en naar buiten

de zon lachen totdat ik

buiten adem

maar nu ademnood -
want zo benauwd

zo destructief geweest

zo hard kapot gemaakt

niemand kan dat zo

als ikzelf

de brug tussen mij

en gelukkig zijn

ik naast mezelf hoi

ik help je het je helen

aandacht

geef me aandacht
anders ga ik dood
maar het is een loos
dreigement
ik krijg geen aandacht
ik zit hier
(je gaat dood zonder eten,
drinken maar niet zonder)
geef me aandacht

als ik nou toch
een plant was

Dialogen

aandacht zeg ik

geef me

maar geen recht

al genoeg gehad

is wat ik dan zelf

tegen mezelf zeg
-

parasiet denk ik

geef geef toch

en ik ik heb niets

lege handen
dat dus niet meer doen

niet meer hebben

vragen om geven

gebieden

doen alsof

(maar ik bén toch ook gelukkig)

-

ik gebied mezelf

ga geven - niet ontvangen

wat nou verlangen

(doe niet zo gek)
-

aandacht zeg ik

geef me

-

ik help het je

stoppen met hopen
parasiet

Verbazen

het leven zal ons verbazen

of we dat nu willen of niet

het duwt het verbazen ons

door de strot - soms zo mooi

soms maakt het je zo kapot

-

verbazen als verwondering

waarom niet altijd

hemellichamen cirkels

nachtmuziek

-

verbazen als verbijstering

waarom niet nooit meer

de dood puinhopen

verdriet

-

(waarom niet nooit meer

dode lichamen

lieve eerst zo levende

nu zo dode lichamen)