zaterdag 8 november 2014

Zonder Titel.

ik word gek van willen dat
van de ratio die mij zachtjes influistert
dat ik dat ik
zachtjes stottert hij door
(vastgelopen cassettebandjes)
jij bestaat niet denk ik dan
als jij werkelijk bestond dan
had ik wel naar je geluisterd

hou van me me vast
vergeet mij.

maandag 20 oktober 2014

Ambivalentie I.

er is een tijd om te bewonderen
wat je in de schoot geworpen werd
en er is een tijd om dat wat
je bewonderde weer te laten vliegen
ver te laten vliegen

er is een tijd om wat je liet vliegen
weer te vangen, verlangen.
en er is een tijd om wat
je ving weer los te laten
pijnlijk, hartverscheurend los te laten

er is een tijd om dat wat je losliet
op te rapen van de grond. verwonderd.
en er is een tijd om dat wat
je opraapte weer neer te leggen
zorgvuldig en nauwkeurig neer te leggen

een tijd om te lachen
en een tijd om
ach laat ook maar.

woensdag 24 september 2014

Het onbereikbare.

sommige mensen
jagen het onbereikbare na
van de vroege ochtend
tot de volgende morgen
tot jaren daarna
jagen zij het onbereikbare na

onbreekbaar - niet te verwaarlozen
niet kwijtraken
niet vrijlaten
en vanzelfsprekend
onbereikbaar

lief hart van een ander
onwillige ander
maanlicht in een glas
onbelangrijk glas
en emmers vol geluid
oorverdovend geluid

vrijdag 5 september 2014

de weg.

de weg waar de een
en de ander bijna
niet meer. onverschilligheid op
die weg. de ander durft niet meer.
bossen en bomen die zeggen
kom kom maar
nog een keer. weer.
verdwaal in ons.
maar de een heeft genoeg
aan het eigen gevoel
om in te verdwalen
doolhoven. heggen.
bossen en bomen
kom.

maandag 1 september 2014

een lied.

zullen we een lied zingen

 
een lied over de pijn de liefde
de geest een vulkaan vol vuur
(donkere wolken, as)
een hand
vertroebeld beeld
mist, missen
de angst voor de dagen met
en voor de dagen zonder
het niet verdragen de ene
en de andere kant
kou maar ook hitte
en vlammen die uitslaan
grijpgrage vlammen
nog een hand
en bittere kou
sneeuwtapijten
ik niet.

zo'n lied.

maandag 2 juni 2014

Tevergeefs

we doen een wedstrijd
wie het meest tevergeefs
heeft liefgehad
om de beurt
-
de jongen wiens
geliefde meteen
doodging toen ze werd
gekust. allergisch
was de verklaring
-
het meisje dat
de waarheid
nooit wilde weten
en al zoveel verhalen
over onbereikbaarheid
had gehoord
-
het meisje dat
haar geliefde
zag vertrekken
met de noorderzon
naar het zuiden
-
de jongen met
zijn hakken in het zand
-
de onpartijdige jury
besluiteloos
met hun handen
in hun haar

Het verhaal.

ik was wat jaren jonger
en dacht dat het leven
een verhaal op een
kaal en uitgestrekt
wit vel papier was

ik zag iemand zijn potlood slijpen
hij doopte zijn pen in de inkt
en ik was zo verwachtingsvol
terwijl hij tekende en schreef
als hij even aarzelde
vroeg ik waar hij toch bleef

na herhaalde pogingen
en verschillende vellen papier
dacht ik: nu, nú wordt het mooi
ik weet precies hoe je hier
een mooi verhaal van maakt.
(ik fluisterde het in zijn oor)

want ik was opgegroeid
met sprookjes.
er was eens
en lang
en gelukkig
--
en hij maakte een prop van
het vel papier.
en hij smeet het vel papier

achteloos weg.

mijn verhaal, riep ik nog
ik had het zo mooi bedacht.

maandag 12 mei 2014

een geest in een lamp in een sprookje

iedereen is een geest in een
lamp in een sprookje van duizend
en één nacht

een lamp achter een doek
vol stof, verstopt
op een marktje in een vergeten straat

iedereen is een geest
woorden als wrijven en vrijheid
maar daar achteloze voorbijgangers
de lampolie is op
zoveel mensen
niemand komt terug
niemand heeft spijt
niemand weet hoelang nog
en hoeveel wensen

woensdag 7 mei 2014

Zonder titel.

mijn held is in een boom geklommen
daarom is hij ook mijn held

wat hij daar beneden ziet
wie ziet wie ziet niemand
ook ik weet het niet
of wil hij dichter zijn
dichter bij de hemel zijn

liedjes over de maan
je mag niet blijven
je moet direct weer gaan
opstaan. verdergaan.
niet naar beneden kijken.
niet naar je voeten.

mogen wordt moeten, dwang
maar dan in je hoofd
.

woensdag 23 april 2014

dat je niet weet

dag drum, dag vogel in de verte

hoi lange rij die steeds langer wordt
iedereen die langsloopt kiest
sluit zich aan bij die lange rij
die steeds langer wordt
(of niet)

mensen uit de weg - niet stilstaan
 - we marcheren de liefde
het land in
zeg niet dat je niet weet
wat dat is

woensdag 22 januari 2014

Iemand

uitgestrekte velden met bomen
eeuwen bomen
en sneeuw - jaren sneeuw
geruis in de avond
allemaal vandaag
ik ken iemand die zoveel
mooier is

kleiner dan drie
wiskundig genoteerd
(het begin van het einde
van het begin dat
nooit begon).

maandag 6 januari 2014

zonder titel.

violen, anders gaat er niemand huilen
we doen een wedstrijdje wie het eerst
sterren die twinkelen -
het einde van deze nieuwe dag.

en ver weg ontmoeten nieuwe mensen nieuwe mensen
verbonden voor het leven - even is onbekend
sterren, kilte, en toch te warm


de een en de ander. vallende sterren
de een wil bij de ander zijn en de ander
wil dat de een verdwijnt. o ster
muziek in de woestijn

wolken, regen.
de lucht heeft gewonnen