De Kunstenaar. Deel 2. Heel veel later.

Heel iemand anders
niet zo heel veel
jaren later

ze dacht dat ze
het nooit zou
zeggen maar
toen ze het -
het leven is wel
mooi - dan uiteindelijk
toch zei, beloofde hij
haar dronkenschap,
en vervoering.

liefde had hij niet,
ook niet later
(heel veel later).
en vertwijfeld
vraagt zij zich af
wat verbeelding
was en wat echt

haar liefde
wat moet zij
met haar liefde doen?

ze weet al wat
als ze het vraagt
hij dan zegt
 - niets. ook niet later
(heel veel later).

De kunstenaar. Deel 1. Later.

de meest begaafde
denker, dichter, kunstenaar
schreef zoveel
mooie woorden
in al zijn liefde voor haar

en ze hield van hem
ze hield zoveel van hem
ik wacht op jou

en hij lachte en
schreef en danste
door de dagen
zij wachtte op hem
maar nu niet
zei hij, misschien
later - en het
werd later, later
later en ze hield
zoveel van hem en
ze schreef hem hoeveel
ze van hem hield
en dat ze altijd
op hem zou wachten
hij schreef haar wie
hij voor haar wilde zijn
maar niet kon zijn
nu nog niet, misschien
later - en het
werd later, later,
later en ze hield
zoveel van hem.

heel veel later
zei hij nog
steeds nu niet
misschien later.

Koud.

ik heb het nog
nooit zo koud gehad

maar dat gaat alleen
maar over mezelf

ik mis jou -
en mezelf
wie ik vroeger was
als jij er was
hoe jij vroeger was
en nu niet meer
mag zijn van mij
(niet te dichtbij)

ik trek mijn
muren op. hierachter
blijft het altijd koud.

Nooit.

waarom al
dat verdrietig zijn?

de zon. water.
de zee - bloemen.
zwanen. muziek.
dansen over
water - muggen.
armen. maar
daar waren ze
niet meer voor.

(wensen bij elke
vallende ster dat
dat niet waar was)

vergeet vroeger
nog nooit is
iets niet voor
niets geweest

maar verdrietig zijn
dat nooit.