jouwvormig.

zoals een beeldhouwer in steen

maakte jij een jouwvormig gat

maar dan denkbeeldig

in mijn hart
-

doorlopend vraag ik je

zeg ik je dat ik het

dicht wil hebben.

-

kom zeg ik

als je precies op die

manier daar gaat staan

- op die manier kijkt, vooral

ook - dan is het denkbeeldige

jouwvormige gat weer heel
-

maar je wilt niet

je wilt daar niet staan

zelfs niet metselen om

de schade te herstellen
-

leuk ben je

De Kunstenaar. deel 3. Nog later.

Later

nog later dan wat

eerst later was

-

houdt de kunstenaar

zijn geliefde vast

kijkt in bewondering

en oprechte verwondering

en tekent hoe mooi

ze is en hoe lief
-

nu weet hij het zeker

maar ook zij zegt later

misschien later

zoals hij steeds

later zei

maar ik dan

zegt hij
-

weet je dan niet

dat dit pijn doet
-

het is als het meisje

een zweep, een leeuw

striemen op je rug.

-
Deel I
Deel II

Gebroken III.

ik loop op blote voeten

in het bos door het gras

wát dennennaalden

wát glas?
-

maar toen gebeurde

het dan toch en ik

bloedde alsof ik jou was
-

en zo volgde ik je sporen

van gebroken glas
-

maar waar ben je?

De weg.

ik twijfel geen seconde of het echt is wat ik voel

maar ik twijfel toch wel. want wie ben jij en wie ben ik en waar zijn we op

de weg tussen ons in. jij wilt dat ik jouw kant opkom en ik wil dat jij

naar mij toekomt. het is even ver.

maar ik ben moe. zeg je

en ik voel niet wat jij voelt

en daar sta je op jouw stukje weg

en daar sta ik zonder een seconde twijfel

ik kan niet veranderen. zeg ik

misschien moet ik zeggen

dat ik dat niet wil

ik voel ik voel wat jij niet voelt

(de kleur is rood, maar soms ook zwart)

toen ik het had over het veranderen van onze plekken op die weg

en het dichterbij elkaar komen, had ik het niet over

nog verder uit elkaar liggende plaatsen

die maar geen bestemmingen lijken te willen worden.