dit zou zo niet moeten zijn
ik wil je ontmoeten als de aarde
en de zon
en de maan
maar jij - jij hebt wel iets beters te doen
altijd en altijd iets beters te doen
wat kan er beter zijn dan tot het einde van
de tijd ontmoeten. als de aarde en de zon
en de maan.
jij - jij hebt geen tijd
altijd en altijd geen tijd
en er is niets beters dan jou ontmoeten
tot het einde van de tijd
als de aarde en de zon
en de maan.
- doe je ogen maar dicht.
zelfs als je iets beters te doen hebt
zelfs als je geen tijd hebt
ik zal je dwingen
zal slaapliedjes voor je zingen.
vrijdag 14 oktober 2011
zon onder zonder
dans terwijl je vlieger de zon zoekt
kom, kom hier
beweeg, beweeg - wakker word
je nooit.
zing terwijl je danst, kus de zon
de zoon - kom, hier
beweeg - word wakker
maan op en zon onder zonder
je ogen gesloten. de dag verdwijnt
over de rand waar de nacht verschijnt
licht in je ogen is bijzonder
kom, kom hier
beweeg, beweeg - wakker word
je nooit.
zing terwijl je danst, kus de zon
de zoon - kom, hier
beweeg - word wakker
maan op en zon onder zonder
je ogen gesloten. de dag verdwijnt
over de rand waar de nacht verschijnt
licht in je ogen is bijzonder
donderdag 6 oktober 2011
Vliegen zo ver.
mijn vleugels vliegen zo ver
ik hou ze haast niet bij
ik was een vogel
dacht ik
ik wilde zingen
dacht ik
ik wilde alleen maar
in de wolken zijn
harten veroveren
in die wolken
dacht ik
mijn vleugels vliegen zo ver
ik hou ze haast niet bij
ik was een vogel
dacht ik
ik had vleugels
dacht ik
ik wilde alleen maar
in de wolken zijn
harten veroveren
in die wolken
dacht ik
ik vreesde
alsof mijn leven ervan afhing
mijn vleugels vlogen zo ver
ik hield ze haast niet bij
was het maar waar
was ik.
ik hou ze haast niet bij
ik was een vogel
dacht ik
ik wilde zingen
dacht ik
ik wilde alleen maar
in de wolken zijn
harten veroveren
in die wolken
dacht ik
mijn vleugels vliegen zo ver
ik hou ze haast niet bij
ik was een vogel
dacht ik
ik had vleugels
dacht ik
ik wilde alleen maar
in de wolken zijn
harten veroveren
in die wolken
dacht ik
ik vreesde
alsof mijn leven ervan afhing
mijn vleugels vlogen zo ver
ik hield ze haast niet bij
was het maar waar
was ik.
zaterdag 1 oktober 2011
de potentiëlen.
ze staan daar
op een rijtje,
op een rijtje,
de één zwart,
de ander nog zwarter.
de ander nog zwarter.
dat aan te mogen zien,
verblijdt je
verblijdt je
ze zijn de potentiëlen
de mogelijkheden spatten van hen af als
water wat opspat als ze spelen
in zwart, ze gooien over
ze staan daar
ze staan daar
aan de kant van woelig water,
sommigen waren op tijd,
anderen komen later,
anderen komen later,
de rest zie je niet.
ze zijn de potentiëlen
de mogelijkheden worden met hen
de grond ingeboord.
het kan ze helemaal niets schelen
het kan ze helemaal niets schelen
ze lachen alleen maar
kijken een beetje verstoord.
daar sta je dan, als derde
in het spel voor twee
in zwart, ze gooien over,
jij hoort er niet bij
jij doet niet mee.
kijken een beetje verstoord.
daar sta je dan, als derde
in het spel voor twee
in zwart, ze gooien over,
jij hoort er niet bij
jij doet niet mee.
-
Een oudje alweer. Een beetje aangepast.
Abonneren op:
Posts (Atom)