altijd anderen

er zijn altijd anderen

die beter zijn mooier

anders en vrijer

zichzelf

(en dat mag ook)
-

maar van mij mag dat niet

echt. ik voel me zo niet

goed genoeg en krimp

zodat je me kunt platslaan

(vieze mug, bah)
-

wat doe ik hier

olifanten

olifanten babyolifantjes slurven

porseleinkasten en je eigen

net zo breekbare hart
-

wat doe je daar nou toch

ga eens weg

maar dat maakt die olifant

helemaal niets uit

je hebt gewoon weer eens pech
-

trompetterend neemt hij plaats

drums. oorlog. voel je me

(zal ik hier dan maar wonen)
 -
de muren vielen om
vallen om

ik kan kiezen

laten we het pad bewandelen. langs dorre pijn
en scherpe angst (je rilt het is koud

het kan gaan regenen)
-

ja graag zeg je

(graag. in dit landschap?

dat heeft nog nooit iemand gezegd)

-

ik kan kiezen

of je laat me nu alleen -

en ik sta stil - ravijnen van angst

en bomen van hoop ruisend in de wind

(negeren, blik op oneindig)
-

ik kan kiezen

of je wandelt dan toch mee

kijkt over de randen van afgronden

niet bang om te vallen

niet bang te verdwalen
(verwonderd verkennen)
-

en je laat me straks alleen

wie ben ik dan

en waar