de vogel.

de hoop is een stervende vogel
kaalgeplukt in een dorstig weiland
zijn veren
glans in zijn oog
zijn herinnering
hij vloog zo hoog

kan niet omhelzen - kon niet
niet praten - nooit, aankijken
kon niet.

kaalgeplukt in een dorstig weiland
zijn veren
glans in zijn oog
zijn herinnering
hij vloog zo hoog
viel zo diep
- we zeiden nog:
niet neerstorten, niet doen

hij deed het toch.

Kan niet meer.

ik klim in mijn kale bomen
zit op een tak, mijn
voeten in de mist

mijn wolken zijn hier
bij mijn tak.
als ik ze vastpak
terwijl ze me omhullen

ik klim in mijn kale bomen
mijn voeten slingeren
heen en weer
ik ben niet voor niets
zo ver gekomen
vallen kan niet meer.

Zie je..

je slaapt.

ik zie je in de sneeuwvlokken
je gezicht in iedere regendruppel
in iedere lantaarnpaal
en iedere vorm van licht
zie ik jouw gezicht

witte winters zijn de beste
sterren in het lantaarnpaallicht
bloemen van ver
dwarrelen - jij kleine ster
bent zo sterk verlicht

ik ben een sneeuwvlok
ik ben een regendruppel
ik ben een oude lantaarn.

mijn slaper
terwijl de wind waait.

Neem me mee..

Een golf, een zee
een leven, twee
dobberende vogel
neem me mee

ik zou wit zijn, opstijgen
vleugels in de wind
neem me mee
ik beloof dat ik zal zwijgen

een golf, een zee
een leven, twee
dobberende vogel
waarom kan ik niet mee?

Andersom.

kelder zolder
en andersom
alles is vandaag andersom
dansen. wolken
zwaaien naar de zon

mijn gedachten spelen
mens. erger. je. niet.
ik erger me voortdurend
niemand die het ziet.

kelder zolder
en andersom
alles is vandaag andersom
dansen. wolken.
zwaaien naar de zon.

Vallende sterren.

geef me je vallende sterren
degene van dichtbij
die van ver - zo ver
geef me je vallende sterren
ik ook van jou. altijd.

en wat als ik dan val
ver val - als ster
als sneeuw, als regen
of gewoon in de kuil
die ik gegraven heb
en altijd van jou.

geef me je vallende sterren
degene van dichtbij
die van ver - zo ver
- van. jou.

geef me je ontelbare sterren.
vergeet ze niet te tellen
altijd en altijd.
ik weet wat hier ontbreekt.

Het moeilijkst.

mijn vijanden zijn mijn meeuwen.
mijn wespen. achterdochtig
achtervolgen ze. nietsontziend.
ben bevroren - verloren
verlaat me niet, mijn vriend.

ze vliegen. maken geluid.
ik kan het horen.
ben nog steeds bevroren
had allang verloren.

- het moeilijkst van alles
is dat onder ogen te zien.

Streep.

heel ver achter mij ligt een streep
de streep van als je hier voorbij gaat
kun je niet meer terug.
en ik weet niet wanneer
die streep getrokken is. wie
dat heeft gedaan. en op welke manier.
streep. kun je ook verdwijnen?

de streep is als een station
als je daar voorbij gaat
kun je niet meer terug.
ik denk dat ik sliep
het station voorbij. en iedere keer
denk ik: het was echt een treinongeluk,
als treinen langsrazen. alsof ze ontploffen
middenin mijn station. bestaat mijn station nog?
mijn streep? of is hij uitgewist en bestaat hij alleen
diep vanbinnen. en kan ik desondanks niet meer
terug?

de vlindertuin.

ik wil grip krijgen op mijn gedachten
- je krijgt ons niet, nooit - je kunt hoog vliegen,
laag, duikvluchten maken, een reuzenet
je krijgt ons niet.
ik zal ze krijgen.

mijn hoofd is een vlindertuin
mijn gedachten de vlinders
veelkleurige felle vlinders
mijn rupsen eten mijn bladeren
mijn cocons wachten af
mijn bloemen zijn onzichtbaar
bezet, bezet
alleen maar overal vlinders.

mijn hoofd is een vlindertuin
mijn gedachten de vlinders
ontelbare felle vlinders

ik wil grip krijgen op mijn vlinders
- je krijgt ons niet, nooit - je kunt hoog vliegen,
laag, duikvluchten maken, een reuzenet
je krijgt ons niet.
ik zal ze krijgen.
ze vangen. ze vastprikken op mijn plank.
kijk. dat waren mijn gedachten. ik heb ze overwonnen
mijn vlinders zijn de allersnelste
en toch zal ik ze krijgen.

Haat mij en vergeet mij.

haat mij en vergeet mij
dit is een bevel

pluk je bloemen en vergeet mij
bouw je leven en haat mij
schrijf je brieven en vergeet mij
zing je liedjes en haat mij
dit is een bevel

vlieg maar ver, ver weg
haat mij en vergeet mij
dit is een bevel

Proost.

Proost op het sarcasme
wat hoogtij viert
Proost op de slinger
die de boel versiert
Proost op de woorden
zo goed zo kwaad
Proost.

Proost op de kerkklokken
omdraaien in bed
Proost op de oude sokken
klaargezet

Proost op de brieven
kapotgelezen als ze zijn
Proost op de dieven
hartenbrekers, groot en klein
Proost op het leven
zo goed zo kwaad
Proost.

Proost op dronkenschap.
Proost op wijn.
Voor jou, dappere
held. Proost zal het zijn.

-
Wilde een proost-gedichtje schrijven toen ik 'Here's to you' van Brooke Fraser luisterde. Eigenlijk moet het veel sarcastischer worden (soms is sarcastisch zijn veel leuker dan gewoon aardig zijn).