de hoop is een stervende vogel
kaalgeplukt in een dorstig weiland
zijn veren
glans in zijn oog
zijn herinnering
hij vloog zo hoog
kan niet omhelzen - kon niet
niet praten - nooit, aankijken
kon niet.
kaalgeplukt in een dorstig weiland
zijn veren
glans in zijn oog
zijn herinnering
hij vloog zo hoog
viel zo diep
- we zeiden nog:
niet neerstorten, niet doen
hij deed het toch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten