Op zijn minst.

Op zijn minst een beetje verdrietig
Een beetje wanhopig
Een zon die niet schijnt
En regen die in de duisternis
Tegen je donkere ramen tikt
Lampen die kapot zijn
En treurmuziek – dansen verboden
Alles in mineur
Iedereen die altijd haast heeft
Torren in de tuin
Mensen gebogen in het zwart
Druk met zichzelf – lachen verboden

Maar waarom is inspiratie

In de verte, zo ver
Wanneer je niet op zijn minst
Een beetje verdrietig
Een beetje wanhopig bent?

-

Ik wil toch weleens weten waarom inspiratie weg is als je gevoel even niet per se meent heel hard om iets te moeten treuren. En nee, ik verlang daar helemaal niet naar. Maar inspiratie.. daar verlang ik wel naar.