laten we het pad bewandelen. langs dorre pijn
en scherpe angst (je rilt het is koud
en scherpe angst (je rilt het is koud
het kan gaan regenen)
-
-
ja graag zeg je
(graag. in dit landschap?
dat heeft nog nooit iemand gezegd)
(negeren, blik op oneindig)
-
-
ik kan kiezen
of je wandelt dan toch mee
kijkt over de randen van afgronden
niet bang om te vallen
niet bang te verdwalen
(verwonderd verkennen)
-
(verwonderd verkennen)
-
en je laat me straks alleen
wie ben ik dan
en waar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten