ik loop in de donkere wereld waar je ligt
onder een sterrenhemel en bij de vallende
met mijn verstand niet bij kan en door de regen struin
-
welke pijn de anderen hebben, de mensen, het is ook niet
echt niet dat ik niet wil dat ik kan toveren en bij
iedere vallende ster de pijn minder kan wensen
-
-
het is wel zoals het eruitziet
ik in de regen in mijn hart
en hopeloos wensen dat en weten
dat wensen bij sterren niet uitkomen
(en al helemaal niet als je ze uitspreekt)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten