feiten, een hele rij
kale oude mannen
kale oude mannen
gerimpeld. en gevoel,
brengt me verder en verder
van de feiten vandaan
van de feiten vandaan
langslopende, elkaar
steeds sneller opeenvolgende feiten
steeds sneller opeenvolgende feiten
-
gevoel wat altijd
achter de feiten aanhobbelt
altijd de trein mist - regen,
altijd alleen maar regen
altijd alleen maar regen
telkens hoop ik je tegen
te komen - vergeet het maar
te komen - vergeet het maar
ik weet niet waar jij bent
en ik hou niet van regen.
-
en daar zijn de feiten weer
de mensen die me
in mijn oor fluisteren
honden - we mogen niet los
en daar zijn de feiten weer
de mensen die me
in mijn oor fluisteren
honden - we mogen niet los
het is niet wat het lijkt en
er wordt niets mee bedoeld
er wordt niets mee bedoeld
denk alsjeblieft niet dat er iemand
die ook maar iets voelt
kom maar dichterbij
- wij zijn tenminste echt
dat is wat de eerste van de hele
rij feiten zegt.
kom maar dichterbij
- wij zijn tenminste echt
dat is wat de eerste van de hele
rij feiten zegt.
-
misschien waren het de feiten
wel. gerimpelde mannetjes
om op je hoofd te stuiteren.
ik weet niet waar jij bentmisschien waren het de feiten
wel. gerimpelde mannetjes
om op je hoofd te stuiteren.
en ik hou nog steeds niet van regen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten